Sepultura rejestruje na taśmie filmowej (lub kamerze cyfrowej) każdy etap nagrywania swoje kolejnego studyjnego krążka. Widzieliśmy już przyjazd muzyków do Szwecji i słyszeliśmy pierwsze dźwięki zarejestrowane przez perkusistę Eloya Casagrande. Poznaliśmy producenta Jensa Bogrena (współpracującego wcześniej m.in. z Opeth, Paradise Lost, Symphony X, Kreator, Amon Amarth czy Dark Tranquillity) i dowiedzieliśmy się, co o nowym materiale zespołu sądzi Jaap Wagemaker z wytwórni Nuclear Blast.
W trzeciej części filmowego serialu pt. „Nowa płyta Sepultury” nie pada ani jedno słowo. Gitarzysta Andreas Kisser, wokalista Derrick Green i basista Paulo Xisto Pinto przenoszą się ze Sztokholmu do Örebro, by nagrać swoje ścieżki.
Sepultura lubi kamerę. Niedługo premierę powinny mieć dwa filmy o tej grupie. Pierwszym z nim jest dokument Otavio Juliano. Reżyser spędził z zespołem kilka lat swojego życia – był z muzykami w trasie promującej „Kairos” (2011), a potem „The Mediator Between Head and Hands Must Be the Heart” (2013).
Powstaje również sześcioodcinkowy miniserial „Under My Skin”, nakręcony przez firmę Her Nam eis Murder Productions podczas trasy Sepultury z okazji 30-lecia zespołu.
ud
