W świecie ciągle targanym antyintelektualizmem, nierównością i uciskiem, charakterystyczna dla zespołu niezgoda wyrażana przy pomocy dźwięków, jest ważna jak zawsze. Na swojej nowej płycie świadomie powracają i definiują na nowo moc i melodyjność Południowokalifornijskiego brzmienia, które pomogli zdefiniować.
Powróciliśmy do naszej pierwotnej misji, krótkich, zwięzłych melodii i myśli – wyjaśnia gitarzysta Brett Gurewitz. Chcieliśmy nagrać płytę złożoną z prostych punkowych piosenek, bez utraty koncepcyjnej gęstości.
Pierwszym singlem z płyty jest rozpędzony hymn Fuck You. Jak mówi wokalista Greg Graffin: Jeśli jakikolwiek zespół powinien mieć utwór o takim tytule, to powinniśmy to być my. Brzmi to jak idealny utwór Bad Religion.
Wyprodukowany przez zespół i Joe'a Barresiego True North, przynosi imponującą dawkę przekonującego punka, z obliczem bólu i nieszczęścia. Rezultatem jest najbardziej emocjonalny album w dotychczasowym dorobku formacji. Myślę, że działanie w obrębach pewnych ograniczeń pozwoliło nam bardziej skupić się na uczuciach – mówi Graffin. Wszyscy przechodziliśmy bolesne chwile i najlepsze elementy punka dają nam w tych mrocznych czasach nadzieję.
Podczas gdy niektóre utwory – jak Robin Hood In Reverse, Land Of Endless Greed i Dharma And The Bomb – żarliwie poruszają problemy świata, inne – jak Hello Cruel World – wkraczają na bardziej wyraziste rejony. Oparty na brzmieniu ściany gitar i oskarżycielskim beacie utwór tytułowy, dotyczy alienacji i straty, co wynika z niedawnych doświadczeń Graffina. Piosenka jest napisana z perspektywy uciekającego dzieciaka – wyjaśnia Graffin. Mówi: „Nie jestem stąd, idę znaleźć prawdziwą północ”. Jest o zrozumieniu, że się gdzieś nie pasuje i próbie znalezienia prawdy i celu. To jest klasyczny punkowy temat.
Myślę, że obu nam pasowało wyzwanie pisania krótkich i szybkich piosenek – dodaje Gurewitz. Ograniczenia dały nam wolność. Jak ruch w szachach, jest tyle możliwości, ile gwiazd w galaktyce.
mk
