W rozmowie z niemieckimi mediami, przy okazji festiwalu Wacken, na którym Megadeth był jedną z gwiazd, Dave Mustaine, sięgnął pamięcią do 1994 roku, kiedy to był świadkiem narodzin internetu.
Tye Trujillo. Zobacz film o 12-letnim basiście
Dave Mustaine twierdzi, że Megadeth był pierwszym zespołem na świecie, który miał swoją stronę internetową.
Strona nazywała się Megadeth Arizona i powstała 31 października 1994 roku przy udziale Capitol Records. Było to niesamowite doświadczenie. Dowiedziałem się wtedy czym jest chat room. Chyba przez tydzień nie zmrużyłem oka. Cały czas pisałem i pisałem.
Dave Mustaine pamięta też, kiedy pierwszy raz natknął się na internetowego trolla.
Był taki gość, który miał ksywkę Shit. Wchodził wszędzie, gdzie mógł i pisał tylko: shit, shit, shit, shit, shit. Udało nam się namierzyć jego IP i go zablokować.
Dave Mustaine twierdzi też, że jego zespół wciąż jest innowacyjny jeśli chodzi o wykorzystywanie internetu do komunikacji z fanami.
Byłem bezdomnym gościem, wyżywającym się na gitarze, a w wyniku kilku szczęśliwych decyzji, znalazłem się w odpowiednim miejscu i odpowiednim czasie, by nagle stanąć na czele innowacji w muzyce i komunikacji z fanami.
Przenieśliśmy naszych fanów, nasz fanklub, nasze media społecznościowe na zupełnie nowy poziom.
Dziś Dave Mustaine nadal sprawnie wykorzystuje media społecznościowe. Niedawno na swoim koncie Twitter opublikował zestawienie najlepszych gitarzystów, z którymi grał Megadeth. Zestawienie Dave'a Mustaine'a prezentuje się następująco (w nawiasie: lata, w których dany gitarzysta występował w Megadeth, a także tytuły płyt studyjnych, na których zagrał):
8. Jeff Young (1987 – 1989, „So Far, So Good… So What!”),
7. Chris Broderick (2008 – 2014, „Endgame”, „Th1rt3en”, „Super Collider”),
6. Mike Albert (1985, nie zagrał na żadnym studyjnym albumie Megadeth),
5. Al Pitrelli (2000 – 2002, „The World Needs a Hero”),
4. Chris Poland (1984 – 1987, 2004 – jako muzyk sesyjny, „Killing Is My Business… And Business Is Good!”, „Peace Sells… But Who's Buying?”, „The System Has Failed”),
3. Glen Drover (2004 – 2008, „United Abominations”),
2. Marty Friedman (1990 – 2000, „Rust in Peace”, „Countdown to Extinction”, „Youthanasia”, „Cryptic Writings”, „Risk”),
1. Kiko Loureiro (2015 – do teraz, „Dystopia”).
rf
