Legendarny skrzypek współpracujący między innymi z Frankiem Zappą i Mahavishnu Orchestra wznowi swoje trzy klasyczne płyty.
Jean-Luc Ponty to postać budząca wielkie uznanie nie tylko w świecie rocka ale i jazzu. Francuski skrzypek znany jest między innymi ze współpracy z Frankiem Zappą, Mahavishnu Orchestra i Chickiem Coreą. Ma także bogatą dyskografię solową. Wkrótce światło dzienne ujrzą reedycje jego trzech płyt.
12 maja ukaże się zremasterowany album Jean-Luca Ponty’ego „Open Mind”. Będzie to pierwsza z trzech reedycji legendarnych płyt francuskiego skrzypka. Kolejną będzie „Individual Choice”, która ukaże się 9 czerwca. Na album „No Absolute Time” poczekamy do 14 lipca. Płyty zostały zremasterowane przez nominowanego do nagrody Grammy 2023 Christopha Stickela i ukażą się jako CD i winyl. Album „No Absolute Time” będzie dostępne jako 2LP, po raz pierwszy w historii na winylu.
„Individual Choice”
We wczesnych latach siedemdziesiątych Ponty kupił sobie sekwencer i syntezator, które zabierał ze sobą w ze sobą w podróż, aby nagrywać nowe pomysły. W 1982 roku muzyk miał zasłużoną reputację prekursora jazz-rocka i jazz fusion. W wywiadzie na temat reedycji albumu „Individual Choice” z 1983 roku Ponty powiedział:
To, co nagrywałem na tym nowym sekwencerze, podsunęło mi pomysł na pewną nietypową koncepcję, aby wykorzystać te nagrania jako rytmiczne tło, nie zrezygnować z perkusji. Planowałem nagrać nowy album, na którym będę grał wszystkie partie w tle na moich syntezatorach, a później dodam skrzypce w studio. Zaprosiłem też kilku gości.
Goście to George Duke (klawisze), Allan Holdsworth (gitara), Rayford Griffin (perkusja) i Randy Jackson (bas). Fanom wcześniejszych albumów, takich jak „Cosmic Messenger” i „Upon The Wings Of Music”, muzyka mogła wydać się znajoma, ale pokazała również ewolucję Ponty’ego jako kompozytora. Na tym etapie swojej kariery był on równie ciekawy nowych dźwięków i tego, jak kształtują one harmonię i melodię.
„Open Mind”
Album „Open Mind” (1984) to kolejny krok – głębsza eksploracja świata syntezatorów i sekwencerów oraz ich wpływu na występy na żywo i nagrywanie w studio. Tutaj złożone wzory rytmiczne przesuwają się w tle, podczas gdy nowe dźwięki pojawiają się i znikają jakby wybuchały. Ponty zdecydował się użyć maszyny rytmicznej Rolanda i dalej zgłębiać koncepcję, którą wprowadził w „Individual Choice”. Dodatkowo poprosił dwóch długoletnich przyjaciół, George’a Bensona oraz Chicka Coreę, o solówki w różnych utworach.
„No Absolute Time”
W 1993 roku Ponty odkrył, że zachodnioafrykańskie rytmy, których użył w swoim projekcie Tchokola, były tak bogate, że zdecydował się wykorzystać niektóre z nich ponownie na „No Absolute Time”. W nagraniach udział wzięli: basista Guy Nsangué i gitarzysta Martin Atangana, obaj z Kamerunu oraz perkusiści Abdou Mboup z Senegalu, Sydney Thiam z Francji i marokańczyk Moktar Samba. Ponty przygotował wszystkie podkłady klawiszowe i pojechał do Paryża, aby nagrać sekcję rytmiczną. Reszta albumu została nagrana w Los Angeles z amerykańskim klawiszowcem Wallym Minko i gitarzystą Kevinem Eubanksem jako gościem w jednym z utworów. Album emanuje rytmem i pokazuje, jak Ponty zręcznie łączy muzykę elektroniczną, którą pomógł spopularyzować, z rytmami z Afryki Zachodniej.
