Krzysztof Klenczon urodził się 14 stycznia 1942 roku w Pułtusku. Młodość spędził jednak w Szczytnie, do którego przeprowadził się z rodzicami. Jego pierwszym sukcesem muzycznym było uplasowanie się w złotej trójce Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, gdzie wystąpił w duecie z Karolem Warginem.
Od 1962 do 1964 roku Krzysztof Klenczon grał w zespole Niebiesko-Czarni. Tam napisał swój pierwszy utwór, zatytułowany "Gdy odlatują bociany". Ogromnym sukcesem zespołu był występ w paryskiej Olimpii.
W styczniu 1965 z Jerzym Kosselą i Henrykiem Zomerskim założył zespół Czerwone Gitary. Skomponował w nim jedne z największych przebojów formacji. Jest autorem takich piosenek jak: "Historia jednej miłości", "Biały krzyż", "Powiedz stary gdzieś ty był", "Taka jak ty", "Kwiaty we włosach", czy "Nikt na świecie nie wie". Lata spędzone w Czerwonych Gitarach były dla Klenczona pasmem największych sukcesów muzycznych. Po konflikcie z Sewerynem Krajewskim Klenczon odchodzi z zespołu w 1970 roku.
Krzysztof Klenczon zakłada nową formację – Trzy Korony, z która nagrywa takie przeboje, jak "10 w skali Beauforta", "Czyjaś dziewczyna", czy "Port". W 1973 roku wraz z żoną Alicją i córką Karoliną Krzysztof Klenczon przeniósł się na stałe do Stanów Zjednoczonych.
W USA Klenczon nadal gra, komponuje, nagrywa i koncertuje. 27 lutego 1981 roku, gdy wracał z charytatywnego występu w chicagowskim klubie Milford, doszło do tragicznego w skutkach wypadku samochodowego. Muzyk doznał ciężkich obrażeń ciała w wyniku których zmarł 7 kwietnia 1981 roku.
Redakcja
KOMENTARZE
