Urodzinowy koncert Iron Maiden za nami

Prawie trzydzieści tysięcy gardeł wczoraj na stadionie Gwardii w Warszawie zaśpiewało Sto lat Bruce’owi Dickinsonowi, który właśnie w Polsce obchodził swoje pięćdziesiąte urodziny. Wcześniej Iron Maiden zagrało dwugodzinny, porywający koncert, złożony wyłącznie z klasycznych kompozycji w rodzaju Aces High, 2 Minutes To Midnight, Hallowed Be Thy Name czy Run To The Hills. Zespół zaprezentował widowisko, które swoim rozmachem przypominało te ze złotego okresu twórczości grupy. Zresztą „egipska” scenografia była bezpośrednim nawiązaniem do tej, którą zaprezentowali w 1984 i 1985 roku podczas World Slavery Tour (którą wówczas Polacy zobaczyli jako pierwsi). Był więc monumentalny Eddie-sfinks za plecami muzyków, zaś w finale (przy Iron Maiden)za muzykami wyłoniła się ogromna mumia Eddiego. W między czasie rolę głównego bohatera przejmował jubilat, który a to biegał z flagą w mundurze kawalerzysty (The Trooper), a to jako sędziwy marynarz przechadzał się po posępnym pokładzie statku (Rime Of The Ancient Mariner). Przywdziewał też maskę (Powerslave). Tradycyjnie na scenie pojawili się fani (wytypowani w różnych konkursach), którzy zaśpiewali z zespołem w Heaven Can Wait.Z kolei w The Number Of The Beast wyłoniła się spod ziemi prawdziwa bestia. Kiedy zespół wrócił na bis, wraz z nimi w pewnym momencie wmaszerował Eddie-cyborg znany z okładki Somewhere In Time.

Dla jednych ten koncert był swoistym deja vu, dla innych widowiskiem jakie dziś już się nie zdarzają (albo zdarzają się niezwykle rzadko).

Trzeba też odnotować obecność supportów. Zagrał Polski Made Of Hate oraz Lauren Harris ze swoim zespołem. Lauren to oczywiście córka Steve’a Harrisa, basisty Iron Maiden. I o ile wrażenia artystyczne były takie sobie (takie amerykańskie soft metalowe granie z lat 80-tych), to już wrażenie estetyczne było kolosalne. Oj ten Steve nie tylko potrafi robić piękne piosenki…